TALENT EN VERGEVING

 

Wat mijn ogen heeft geopend voor de kracht van vergeving is dit filmpje over Eva. Met haar tweelingzusje viel zij ten prooi aan de gruwelijke experimenten van Nazi-doctoren in Auschwitz. Ruim 50 jaar na de oorlog schreef zij een vergevingsbrief aan één van haar daders. Zij vertelt: ‘Ik ontdekte dat ik de kracht had om te vergeven. Niemand kon mij deze kracht geven. Niemand kon mij deze kracht ontnemen. Dit was totaal nieuw voor mij. In die 50 jaar als slachtoffer, had ik nooit het idee gehad dat ik de macht had over mijn eigen leven’.  Het hele proces was life-changing. Vergeven gaf haar een onbeschrijflijk gevoel van bevrijding.

 

Dankzij het verhaal van Eva besefte ik hoe cruciaal vergeven is voor ons talent. We lopen in het leven allemaal onze kwetsuren op, groot of klein. Die bieden we op onze eigen manier het hoofd. Je denkt dat je goed bezig bent, maar toch, hoe halsstarrig hou je vast aan oordelen, slechte herinneringen en gekwetstheid? Wil je weten hoe het bij jou zit? Een paar signalen zijn behulpzaam:

 

• Schuld. Hoe gemakkelijk leg je die bij een ander? Bij je ex die de scheiding veroorzaakte. Bij een Chinees met Corona. Bij iemand die voor het stoplicht staat te dutten waardoor je opnieuw moet wachten voor het rode licht.

• Geroddel, gevoel van onbehagen, boosheid, vermijdingsgedrag, verbittering of cynisme.

• Zelfkritiek, schuldgevoel over gemaakte fouten, schaamte. Misschien wring je je in allerlei bochten om het leed voor de ander te verzachten?

 

Vergeven gaat niet over vergeten, niet over het ongestraft laten van misdaden, of over het ontkennen van verdriet. Het gaat wel over loslaten. Het pijnlijke lospeuteren van allerlei haakjes die zich in je hebben vastgehecht en je verbinden aan akelige gebeurtenissen. Een ander, zelfs de ‘boosdoener’, heeft met dit innerlijke-lospeuter-proces niets te maken. Verwacht dus niet dat je pas kunt vergeven als de ander excuses aanbiedt, een flinke som geld betaalt of rechtvaardig wordt gestraft.

 

Waarom zou je vergeven? De reden is heel simpel: om van je hart geen moordkuil te maken. Om in je eigen vrijheid te kunnen stappen als krachtig en talentvol mens.

 

Talenttips
Vergeven dus. Maak het voor jezelf niet te zwaar. Het begint met de simpele vraag: ‘Wie of wat in mij vraagt nu als eerst om vergeving?’ Neem de tijd om te doorvoelen welke haakjes je los te peuteren hebt. Haast je niet. Er komt een moment dat je uit de grond van je hart kunt zeggen: ‘ik ben er klaar mee’. En dan kan je talent, misschien wel op onverwachte wijze, gaan stromen.

 

Veel succes!

 

Hartelijke groet
Yvette van Dok